Wayah esuk ing tengah alas, nalikane mangsa rendheng dene udan yo
wis lumrahe, Ing wayah jam wolu udan wis teka, ing negara manuk arep golek
pangan yo ora bisa amarga udan. Mung theklak thekluk ing susuh sing dadi omahe
manuk-manuk. Ing bangsane manuk podhang, sing biasane mangan woh-wohan,
ananging dina iku manuk podhang durung mangan babar blas, neng omahe manuk
podhang wedok bingung arep golek mangan nang endi iki, anake sing ajeh cilik yo
durung bisa mabur, sing ana nang pikirane manuk podhang wedok arep tak pakane
opo anaku iki.
Kwe sing sabar ya, mengko yo oleh pangan.’podhang wedok kandha karo
anake’
‘Anake’: iya mbok, nanging aku ws ngelih tenan
Sing manuk podhang lanang iyo uga bingung, nanging rasa rasane
manuk podhang lanang mung ngoceh, sajake yo sumelang yen ora oleh pangan.
Udan tansaya deres, hawa adem wis krasa banget. Manuk podhang lan
wedok mau klinguk klingung, mbok iya ya ana turahan gedhang nyuluh sing turahane
codhot.anggone klingak-klinguk ngiwa nengen, nang sela-selaning godhong waru
ana warna kuning, trus ndadekake rasa bungahe manuk loro mau.manuk podhang sing
weruh ndisik ngoceh banter mratandhakake rasa bungah sing diweruhi mau kuwi
kaya gedhang nyuluh turahane codhot sing keri,
Kanthi rasa gumregut mauk podhang
lanang marani warna kuning sing ana nang ngisor wit waru mau.dene sing podhang
mung ngenteni ng susuh sing dadi omahe, manuk podhang wedok iyo ngoceh
mratandhakake ndongakake karo manuk podhang lanang, muga-muga iki rejekine
dewe, dina iki anakku sbisa wareg, mabur seko wit pring apus, mara nang wit waru mau,
podhang lanang. Sanyasa cepak anggone nyawang
warna kuning sansaya jelas, ndadekake tansaya bungah, anggone mabur iyo
uga saya banter.
Mak teplek teka tekan wit waru, cahyane manuk podhang lanang pucet
njejet mbasa weruh sakbenere, jebul kuning-kuning mau, godhong waru sing
nglinthing, yen disawang saka kadohan kaya gedhang mateng, podhang lanang
tambah sumelang, arep bali maneh nang susuhe, kok ora nggawa panganan, ora bali
kok mesthi diarep-arep hasile, mung ndingkluk, karo mikir kepriye bisane oleh
pangan.nanging podhang lanang tetep semangat, kabeh makhluk ciptaane Gusti kang
kuwasa tetep diwenehi rejeki, terus mabur maneh bali menyang susuh mau.nalikane
mabur seko wit waru mau, manuk podhang lanang nabrak wit pring sing ana
ngarepane banjur tiba nang lemah, tangi seka tibane jebul ning ngarepe weruh
kates mateng sing seger.
‘Maturnuwun Gusti kang Maha
Kuwasa sampun maringi pangan dhateng kula’ ujare manuk podhang lanang’
kayapa senenge manuk podhang lanang bisa oleh pangan lan bali nang
susuh bisa nggolekke pangan manuk podhang wedok lan anake.banjur mabur menyang
susuh karo rasa kang bungah, dina iki aku bisa oleh pangan nanging yo kanthi
usaha. Sabanjure tekan susuh, manuk podhang wedok lan anake pating cruwit weruh
manuk podhang lanang bali nggawa panganan.
0 komentar:
Posting Komentar