Susis “ Suami Takut Istri “

Susis “ Suami Takut Istri “

Para sedulur masyarakat padesan tekan ing kutha – kutha, saubenge nuswantara wis ora asing meneh karo pelawak sing agi kondhang – kondhange, yaiku Sule. Lagu sing irah – irahane Susis, lagu kuwi wujude ora mung tembang, nanging dadi kasunyataning urip ing ndunya.

Ing Desa Dhadhapan, ana wong lanang sing mbangun keluarga. Wong mau jenenge Wirya. Pak Wirya ningkah karo Sati. Anggone kekeluargaan uripe ayem tentrem. Penguripane Pak Wirya sekeluarga saka asiling tetanen. Ora let suwi, sawise pirang taun Pak Wirya karo Bu Sati nduwe momongan anak lanang. Anake mau dijenengi Paimin. Keluarga kuwi tambah seneng meneh uripe amarga wis eneng momongan. Nanging Gusti Allah ngersakake sejen, Ibune Paimin yakuwi Sati dipundhut nang sing gawe urip. Pak Wirya sekeluarga ngrasa kelangan sing banget – banget. Sapa – sapa padha nangis nlangsa. Banjur uripe Pak Wirya saiki dadi dhudha. Urip mung wong loro karo anake lanang.

Sawie telung taun ndhudha, banjur Pak Wirya kenalan karo prawan sing jenenge Wantinah. Sengsaya suwi srawunge tambah raket. Si Wantinah digawa meng umaeh Pak Wirya, dikenalke meng anake lanang. Pancen Wantinah kuwi omonge manis, nyenengake ati, tur wonge ya ayu, cilik dhuwur. Wantinah nukokake jajan, dolanan, lan liya – liyane. Sawise let seminggu si Wantinah njaluk dilamar. Panjaluke Wantinah disanggupi Pak Wirya. Nalika nglamar, Pak Wirya aseng kakang lan mbakyune kanggo seksi. Pak Wirya njaluk janji marang si Wantinah.

“ Pak Wirya : aku gelem ningkah karo kowe, nanging kowe kudu gelem nampa, ngrumat aku lan anakku. “

“ Wantinah : ya aku gelem nampa, aku sanggup ngrumat njenengan lan anake njenengan. “ jawabe Wantinah karo mesem.

Sawise lamaran let seminggu, banjur njaluk diningkah. Uripe wong telu mau guyub rukun, ayem tentrem. Ora let suwi si Wantinah diparingi momongan, lair anak wadon sing dijenengi Sarni. Wiwit saka kuwi sengsaya suwi sengsaya ketok sifat asline Wantinah. Sithik mbaka sithik sing maune apik saya luntur. Sing maune nggatekake Paimin saiki wis ora, kasarane dibuwang. Wong sing apik dadi kejem, kaya macan manak galake. Ora mung cukup semana, Pak Wirya uripe saiki nganti di setir nang bojone, amarga wedi. Paimin mau nganti diselehke neng umaeh Pak Dhene. Amarga saking sengite Wantinah karo si Paimin. Yen Pak Wirya kepengin ketemu karo anake lanang ndadak umpet – umpetan. Kuwi lumaku kanthi teterusan. Anake wadon diugung – ugung, dialem – alem, apa kang dadi panjaluke mesthi dituruti. Nanging kosok balike, si Pimin disia – sia. Kaya bebasan Jawa “ emban cindhe emban ciledhan “.

Nuju sawijining dina, Pak Wirya kewenangan nang si Wantinah lagi nemoni anake lanang. Banjur si Wantinah “ morot – morot “ ( padu ). Suarane Wantinah ora trima lirih, nanging seru, gampangane wong se RT krungu kabeh. Nanging si Wantinah ora nduwe krasa isin karo tangga teparone. Padinane padu terus. Pak Wirya sing maune lemu saiki dadi gering, ora mitayani, amarga akeh mikir karo batine kedereng. Sawise kedadeyan kuwi, uripe Paimin kelunta – lunta, sengsara, kaya dhewekan. Nanging isih beja, amarga saben dinane diopeni karo Pak Dhene. Manggone ya nang umaeh Pak Dhene. Banjur si Wantinah nyatru, nesu, ora wawuh karo kakange Pak Wirya sekeluarga. Uripe Pak Wirya saiki mung tansah manut, nurut karo si Wantinah.

Suami takut istri ora mung nang sinetron, lagu, nanging dadi kasunyataning urip. Yen wong lanang sing wewatone ora kuat, bisa nduweni sifat ala, sebab dene kegawa kelakuan lan tindakan bojone sing ala. Bebojoan ora mung tansah golek apik rupane, nanging sing paling utama kudu apik atine. Aja nganti milih kedhondhong, alus rupane nanging ala njerone. Dadiya wong lanang sing nduwe adeg – adeg jejeg, kanggo mimpin keluargane, aja nganti kedadeyan kaya ing tembang mau.